کائوچو چیست و چه کاربرد هایی دارد؟

بسیاری از افراد واژه کائوچو را شنیده اند اما نمی‌دانند این ماده دقیق چیست؟ اگر شما نیز به دنبال شناخت آن هستید بهتر است بدانید کائوچو که نام دوم آن لاستیک طبیعی می باشد. امروزه کاربرد های بسیار زیادی دارد. کائوچو قدیمی ترین لاستیک می باشد چون از زمانی که گیاهان به وجود آمدند این ماده نیز همراه آن ها بوده است. حتی در بیشتر مواقع می توان از گیاهان فسیل شده نیز کائوچو به دست آورد. به همین خاطر کائوچو قدمتی چندین میلیون ساله دارد. کائو چو یک ماده چسبناک می باشد که همین ویژگی باعث شده است از آن برای کاربردهای بسیار متنوعی استفاده کرد. در واقع در ساخت تمام لوازم خانگی ها، تجهیزات بیمارستانی و اسباب بازی های بسیار زیادی از این ماده استفاده می شود‌. کائوچو یک ماده کاملا طبیعی می باشد و هیچ آسیبی به سلامت افراد نمی‌رساند. همین امر موجب شده است امروزه استفاده از این ماده در ساخت وسایل گوناگونی بسیار زیاد شود.

تاریخچه کائوچو

گیاهان بسیار زیادی وجود دارند که می توان از آن ها کائوچو به دست آورد طبق مطالعات مشخص شده است در جهان ۴۰۰نوع گیاه متنوع وجود دارد که می توان از آن ها کائوچو استخراج کرد. اما یکی از معروف ترین گیاهان درختی برزیلی به نام هوا برازیلنسیس است که دارای ارتفاع ۳۵متری می باشد. اما مهمترین منطقه تولید کائوچو که امروزه تمام کائوچو کل جهان را تامین می کند منطقه مالایا می باشد که در جنوب شرق آسیا واقع شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با مستربچ کلیک کنید.

برای اولین بار که کائوچو به صورت صنعتی مورد استفاده قرار گرفت هنگام جنگ جهانی دوم بود. در آن زمان به خاطر شرایط ویژه پیشرفت های بسیار چشمگیری در صنعت به وجود امد این پیشرفت ها در زمینه تولید کائوچو چو نیز تاثیر زیادی داشتند. به همین خاطر محصولات بسیار باکیفیتی با استفاده از این ماده در این زمان تولید شدند. اما بعد از این مدت و درنیمه دهه۱۹۶۰ میلادی کائوچو های مصنوعی به وجود آمدند و توانستند در مدت زمان کمی از کائوچو های طبیعی پیشی بگیرند. کائوچوی مصنوعی چون ویژگی های زیادی مانند مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی و مقاومت بالا در برابر حرارت و روغن را داشتند کاربر های بیشتری نیز نصبت به کائو چوی طبیعی داشتنند. برای مثال تنها از کائوچوی مصنوعی می توان در ساخت هواپیما استفاده کرد.

انواع مختلف کائوچو

کایو چپ تنها دارای دو نوع طبیعی و مصنوعی می‌ باشد که بهتر است حتما با آن ها آشنا شوید. به همین خاطر ما در این جا هر دوی این کائوچو هارا به خوبی برای شما معرفی کرده ایم.

کائوچو طبیعی

کائوچو طبیعی به مقدار بسیار زیادی در شیره درخت هوا یافت می شود. این نوع از کائوچو زمانی به دست می آید که هیدروکربن، متیل و ایزوپرن پلیمر شوند. بسیاری از شما ممکن است این سوال را بپرسید که چرا باید این مواد پلیمر شوند تا کائوچو طبیعی به دست آید. در جواب این سوال بهتر است بدانید ساختار کائوچو به گونه ای است که از یک ساختار دوگانه تشکیل می شود. همچنین کائوچو های طبیعی اگر در معرض حرارت گوگرد یا سولفور قرار بگیرند از هم باز می شوند و جذب اتم گوگرد می شوند. این فرایند موجب تبدیل شدن کائوچو به لاستیک می شود.

کائوچو مصنوعی

کائوچوی مصنوعی در واقع زیرمجموعه کائوچوی طبیعی می باشد. چون این ماده از طریق حرارت دادن کائوچوی طبیعی با گوگرد به دست می آید. فرایند ولکانیزاسیون موجب تولید لاستیک مصنوعی می شود. همین امر باعث شده است کائوچوی مصنوعی را کائوچوی ولکانیزه نیز بنامند. البته بهتر است بدانید کائوچوهای مصنوعی انواع مختلفی دارند که به وسیله ترکیبات مختلفی تولید می شوند.

کاربرد های مختلف کائوچو کدامند؟

کائوچوها چون دارای خاصیت کشسانی هستند در ساخت انواع وسیله ها کاربرد دارند. تقریبا یکی از رایج ترین مواد اولیه ها می باشند که ما روزانه در زندگی روزمره خود آن را در قالب ظرف و ظروف، لوازم خانگی، اسباب بازی ها و صنعت ساخت هواپیما و لوازم بیمارستانی مشاهده می کنیم.

کائوچو چگونه تولید می‌شود؟

به احتمال زیاد بسیاری از شما علاقه زیادی به دانستن چگونگی تولید کائوچو داشته باشید. به همین خاطر ما در این مقاله طریقه تولید کائوچو را به طور کامل برای شما شرح دادن ایم. معمولا طریقه ساخت کائوچو به گونه ای است که ابتدا باید تنه درخت کائوچو را به روش های تخصصی که آسیبی به درخت نمی رسانند شکاف دهیم. هنگامی که بر روی تنه این گونه از درختان شکاف ایجاد می‌کنیم یک شیرابه سفید رنگ از آن خارج می شود. معمولا برای جمع آوری این شیرابه از فنجان های مخصوص کوچکی استفاده می شود.

پس از جمع آوری باید شیرابه ها را به وسیله آمونیاک محافظت کنیم. معمولا بعد از گذشت چند وقت شیرابه ها از طریق فرآیند انعقاد و با استفاده از اسید ها به طور کامل جدا می شوند. حال در این زمان ما می توانیم یک توده سفید رنگ را مشاهده کنیم که به طور کامل از حالت مایع خارج شده است. در این زمان باید این توده را به وسیله غلتک صاف کنید تا به صورت ورقه های خشک درآید. بعد از خشک شدن آن ها می توان گفت کائوچو آماده است و می توان آن را به کشور های مختلفی صادر کرد. اما چون کائوچوهای خام خاصیت کشسانی ندارند باید بر روی آن ها فرایند ولکانیزه انجام شود و گوگرد به آنها اضافه شود. سپس بعد از این کار مواد پرکننده ای مانند دوده کربن به آنها اضافه شود تا خاصیت کشسانی پیدا کنند. البته چون این روش از تولید کائوچو بسیار هزینه بر است تقریبا کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.

جمع بندی

ما در این مقاله در مورد کائوچو و کاربرد های آن صحبت کردیم. همانگونه که میدانید معمولا افراد زیادی وجود دارند که با این ماده آشنایی ندارند. هر فردی که با این ماده آشنایی نداشته باشد با مطالعه این مطلب به یک شناخت کامل میرسد.